Tuesday 14 March 2017

alejandro jodorowsky'nin hayat icin onerileri

dun uyumadan once okudum ilk kez, "ihtiyacin olandan fazla uyuma ve yeme" diyordu jodo ve daha bir suru sey. bir suredir bu uyku mevzusunu dusunuyordum. bu sure yillari gecmis bile olabilir: uykuya cok zaman ayiriyorum. neredeyse bir gunumun ucte biri. ucte birinden fazlasi iste geciyor zaten ve bana hayat icin kalan bir avuc ici. avuc icinde yasamaya o kadar alistim ki. yapmam gerekenler, (dus, banyo, yuruyus gibi) disinda bana kalan sadece 0'dan biraz fazla vakti oluyordu ve o vakti de genelde endise ederek geciriyordum. her sabah annem arar beni 8'de. yillarin aliskanligi. ben ise uzum zamandir annem aramadan once kalkmaya calisirim ama basaramam. israrla saatim 7'ye kuruludur. dun, jodo'nun soylediklerine bakarken bugun icin istedigim sey icime yerlesmis olmali ki evet, annem aramadan once uyanabildim. bu sadece uyku ile ilgili de degil. hayat ile ilgili. bir turlu toparlayamadigim zihimle. surekli bahane bulmalarimla. ama hayir, hayat boyle bir sey degil ve bu olumsuzluk donguleri icerinde kosamam. meditasyon ya da yoga yapmak gibi spirituel acilimlarla ilgilenmedigimi bildigimden, bundan boyle daha cok hayatta kalabilmek icin kendi gerceklerime tutunmam gerekiyor. 

1. bunca yillik hayat tecrubesinden sonra zamanimi cok daha iyi kullanabilmeliyim. acilimi: daha az uyku, daha cok enerji.

2. yapmam gereken isleri en hizli ve en dogru sekilde yapmaliyim.

3. insanlara hic kulak asmamaliyim. insanlari sevmeye devam etmeliyim ama ciddiye almamaliyim.

- dunku olay her seyi acikliyor. bir gun oncesinden instagram icin bir video hazirlama karari almistik. isler kolay cozulsun diye f'yi de alarak n'nin yanina gittim. n, m'nin gorselleri hazirlamasi gerektigini soyledi, sonra zaten bir app'e koyacagiz ve bitecekti. m, her zamanki tembelligi ile aman tanrim, depresif ve pesimist, acayip bir tip, halbuki bu yeni baslangic sayesinde hayatinin sansini ele gecirdi ama cok surmez, eski kozasina doner yine. neyse m, butun gun sacma sapan isi salladi. sonra kendince bir seyler yapti. bu arada basimin etini yedi. "ben yaptim da, simdi gelecek degistirecek de" nasil bir bikkinlik ve tembellik. sonra f gormek istedi imajlari haliyle. m triplere girdi: "iste gordun mu? degistirmek istiyor!" m'nin ciddiye alinacaj bir tarafi yoktu, yapmasi gerektigini soyledim. f fotolari secti, imajlar hazirlandi. sonra n'nin yanina gitti. geri geldi. "n yapamayacagini soyluyor, yarina kalsa olur mu?' dedi, delirecektim. "hemen app'i yukluyorum, ne var onda ya sadece imajlar upload edilecek ve zaten app kendi kendine videoyu yapacak" dedim. m sessizce kalakaldi. sonra n geldi." aa yaptim falan fisman." kiz da tatli bir kiz, trip atmayacagini biliyorum ki trip atacak bir mevzu yok. cunku yaptigi bir is yok. telefonunun bir kac tusuna basmak disinda. neyse yukledik vs. sonra bugun dijital grubunda yazismalara bakiyorum. "x'lerin videosu cok guzel oldu, lutfen rt ededim." n ne yazsa begenirsin: " m ile birlikte yaptik, gulen surat." gercekten dedim, bu kadari da olamaz, hicbir sey yapmayip nemalanmak. m'nin butun gunku olumsuzluklari vs. insanoglu boyle iste. bu kadar basit ve sacma. bu yuzden bu asla ve asla bu tip ilkelliklere karsi asiri yorumda bulunarak zamanimi kaybetmemem gerektigini ogrenmeliyim. benim derdim bu. bundan kurtulmaliyim. yargilama yok ama farkindalik var.

4. yapmam gereken isi en dogru sekilde yapmaliyim, baskalarinin hatalarini ortmek icin canla basla calismamaliyim. birak kopacaksa kopsun.

5. surekli not almam gereken o defteri hep yanimda tutmaliyim.

6. jodo'nun dedigi gibi her animda ne hissettigimi, ne dusundugumu, ne oldugunu bilmeliyim ama kendimle obsessed olmamaliyim.

aslinda dahasi da var.

ama bugunluk kerouac ile bitirebilirim bugunluk.

"asla kendi evinin disinda sarhos olma"

No comments:

Post a Comment