Tuesday 10 July 2012

as the world forgets you

synecdoche, new york hayatimin mihenk taslarindan biridir. bu filmi ilk kez izledigim 2009 yaz basindan beri ogrendigim en onemli sey, gercekten ama gercekten, cok derinden ve en saf haliyle, insanlarin birbirlerini sevemedigi idi. her an etrafima bakiyordum, insanlar sevmeyi beceremiyorlardi. bunun icin bir suru mazeretleri de vardi ustelik: yalanlar, dolanlar, aldatmalar, kandirmacalar, bencillikler, vs. bu mazeretleri, turlu kucuk oyunlar olarak her an her yerde oynamaktan ve izlemekten bikmamalari da cabasiydi. garip bir zevk aliyorlardi. sonrasinda hic inanmak istemedim ama cok dusundum. kendime sorular sordum. yaniti surda buldum: belki de gercekten ama gercekten sevmek, insani bir ozellik degildir. ve bunu basarabilenler, yargilar koymadan, suclamadan, sicmadan, batirmadan, kaypaklik yapmadan, uzmeden, uzulmeden sevmeyi basarabilen uc bes kisi BELKİ DE insan degildir aslinda. belki de insan olmak cok guzel bir sey degildir, ne dersiniz ha?

5 comments:

oluyor said...

belki de insanlar sevgilerini hak etmeyen, istemeyen kişilere 'heba' ederek, sevgiye en büyük kötülüğü yapıyolardır. böyle zorla verilmeye çalışılan sevgi, sevginin en aşağılık şeklidir belki. insanların sevemeyeceğine inanmak sanırım en kolay yollardan biri olurdu. bizi sevemediler de, biz çok mu sevdik? kimi sevdik? nası sevdik? hem bizi nası sevdiler, o var. insan, sevme yetisine sahip olamamaktan çok, mutsuz olmak isteyen, mutsuzlukta keyif bulabilen bi canlı bence. insan dediğin bildiğin hıyar, orada netiz.

oluyor said...

insan sıçıp yediği boktan rahatsız olan tek hayvandır belki. haaha. cidden. bunu hiç unutmamalıyım galiba, kuşkusuz epeyi yararı olur bunun kılavuzluğunda takılmanın.

oluyor said...

cerenle 5 dakika öncesine kadar bi gazla sevgi, patoloji vs mevzularına dalmışken, blogu görünce yazmadan edemedim. :) orrayt, i go.

dearjune. said...

belki de yillar once bir arkadasimin kalbimi kira kira soyledigi sey cok dogrudur.
belki de gercekten sevilmek nedir bilmiyorumdur.
belki de, surekli gozu seyiren bir canavarin kollari arasinda sevgi yanilsamalarinda ziyan olmusumdur.

oluyor said...

dost aci soyler.
ama soyler. acitma ve acima pahasina da olsa, dost dedigin her seyi soylemelidir bence.
yoksa dost bulmak gercekten cok kolay olurdu. en az dost kaybetmek kadar.

Post a Comment