boyle de bir sey varmis hayatta. skandal.

garipsemiyor degilim. iki gunde bir her sabahin korunde kahve icip bidibidi konusmak, gulumsemek ve sarilmak, ne iyi ettik de yaptik demek alisik oldugum seyler degil sonucta.
yillar boyunca kendimi ne kadar kasmisim megerse. halbuki birakiverince her sey kolayca akip gidiyor. inat etmeye, zorla diretmeye luzum yokmus. olmayinca olmuyor ve olunca ise oluyormus.  koskoca yalan balonunun icinde gecirdigim onca yil, hey gidi, sevildigini hissetmek ne kadar tatliymis.
birlikte uyumak, uyanmak, sevdigini bildigi seyleri hic dert etmeden karsina cikarmasi, seni sevindiriyor olmaktan mutlu olmasi ne kadar insani seylermis. yillarca nasil kendimi bunlardan mahrum birakmisim. sanki hic degerim yokmus gibi, en ufak tahrikte ittirilen  ve hevesi gecince geri donulen, yo-yo misali, nasil bu sacmaliga izin vermisim senelerce. kalbimin bu denli kirilmasina, saygisizliga ve milyonca yalana nasil maruz birakmisim kendimi. nasil oyle bir seyi kaderim sanmisim. nasil da cok pis bir sekilde yanilmisim.
yani gercekten de, the greatest thing you'll ever learn is just to love and be loved in return kardeslerim.