sevgili bir sene sonraki ben.

bir sene sonra boyle hissetmeyecegini bildigin halde su an boyle hissettigin icin kendine kizmaktan yorulacaksin ve donup baktiginda her sey gecmis olacak. kahkahalar atarak guleceksin muhtemelen. cunku senin ve herkesin bildigi gibi hayatta her sey geciyor maalesef. insanlar deliriyor, cildiriyor, kotu seyler soyleyebiliyorlar birbirlerine. bir zamanlar cok sevdikleri insanlari uzuyorlar. sen de yapiyorsun bunu. sucluyorlar. cunku bildikleri tek sey suclamak. mutsuzluklarin musebbibi baska bir insan olunca her sey daha kolay oluyor ya.

sevginin sonsuzluguna inaniyor olabilirsin. evet, sevgi sonsuz ama toprak icin, gokyuzu icin sonsuz. insanlar icin degil. bunu ogren lutfen. sen birini cok sevince sadece o sevginin guzelligine kitleniyor olabilirsin  sadece onun varligi yeterli saniyor olabilirsin. ama insanlar, ancak ve ancak sartlar uzerinden sevebiliyorlar. sartlar onlarin beklentilerine uymadiginda hemen kendilerini hakli goruyorlar. buna kirilmaktan vazgecmeyi ogrendin degil mi?

ogrenmediysen sana soyleyecek soz bulamiyorum.

sana ofkeyle yaklasan bir insanin yaninda durmak erdem degil, hayatta ogrenebilecegin en iyi sey veda etmenin erdemli bir davranis oldugu. veda et ve arkana bakma. oleceksen ol. oluyormus gibi yasama.