gozleri kahve tadinda
saclari burusuk
elindeki masa
kestane kebab
yol yakinken donemedi
oldu otuz
saclarindan da vazgecmedi
gozlerinden de
kis gelince kestane de yemedi
kebab hic sevmez
iste bizim kiz boyle yasadi
tam yirmi dort asir
dunya degisti
o kaldi kelimeleriyle
apir sapir