kendimi cok ama cok ama cok hasta bir devin
en islevsiz ve az sonra kanser olacak hucresi gibi hissediyorum.
o dev ki yuzu cok sevimli, tuyleri yesilimsi mavimsi
gozlerinden biri sag alt koseye digeri tam tersine dusmus
kopegimsi ama koskocaman tralala tralala bir devmis
kohnemis bir ambarin icinde bir basinda comelmis
o comelince elbette ben de
seri seri yorulmalar disinda hatirladigim pek bir sey yok yine dunlerimize dair
kendimi yataga attigimda hayat guzel ne yalan soyliyim
carsaflara ve tavslara dolanmak en birinci hobim.
No comments:
Post a Comment