Wednesday 11 June 2014

n

yani simdi ben bir gun yolda sen tek basina yururken
ve zaten ben hep basima yururum
onune ziplasam ve oylece yuzune baksam
merhabayi benden once cikarir misin ses tellerinden diye dusunuyorum ya simdi
ya da bunu begenmezsen diyelim
gulumsesem ve desem ki
sana bir sey diyecegim ama ne olur yanlis ama
cunku insan uzun zamandir her seyi yanlis anlamaya bayiliyorlar
yani simdi ben, cok merak ediyorum senin etrafinda hayat nasil donuyor desem
o da mi olmadi
ama inan bilemiyorum bu nasil bir his
icim akti en son gordugumde seni
icim icimden topraga akti
umusamiyormus gibi baskalariyla konustum
o yasli sesini duymak icin nasil egildim gormedin bile
karsimdaki arkadaslar bisiler anlatirlarken hevesle ve ben sanki onlari dinliyormus gibi yaparken
aslinda sen yanimiza otur da konusmaya baslayalim diye pir pir
yani ne yapsam bilmiyorum
kocamansin, tipki lenin gibi. miniciksin tipki james joyce'un her zamanki hali gibi
ve sana dokunabilir miyim bilmiyorum bile
sadece senin etrafindaki dunya nasil merak ediyorum
sandalye olarak bile durabilirim
ya da bir yastik
ya da kardes
ama kaciyorum
senden degil, kendimden kaciyorum
aramizdaki 10 yildan
ve her seye cakilip kalan insanlardan
halbuki bir sabah boyunu operek de uyanabilirim
isten aglayarak kacip kucaginda aglayabilirim de
ama yapamiyorum ve yapamayacagimi cok iyi biliyorum

No comments:

Post a Comment